Αρχικά κατασκευάζεται χυτός κύλινδρος ή κώνος με τη μέθοδο του «χαμένου κεριού».

Στη συνέχεια ο κύλινδρος (ή κώνος) σφυρηλατείται πάνω σε ξύλινα και μεταλλικά αμόνια διαφόρων σχημάτων για να αποκτήσει το επιθυμητό σχήμα.

Η βάση κατασκευάζεται χωριστά με σφυρηλάτηση φύλλου χαλκού (σπανιότερα με χύτευση).

Οι λαβές κατασκευάζονται με χύτευση. Οι απολήξεις τους σφυρηλατούνται για να γίνουν πλατύτερες και να μπορούν να προσηλωθούν στο σώμα του αγγείου.

Με τη βοήθεια συγκολλητικών ουσιών και της φωτιάς η βάση ενώνεται με το σώμα. Οι λαβές και άλλα συμπληρωματικά μοτίβα που έχουν κατασκευαστεί με χύτευση (π.χ. ανάγλυφες μορφές) στερεώνονται με χάλκινα καρφιά.